Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

53ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 03/11/2012, με την ταινία "Capital " του Κώστα Γαβρά


Η νέα ταινία του Κώστα Γαβρά ανοίγει το 53ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία του σκηνοθέτη.
Le Capital - Bande-Annonce Teaser [VF|HQ] από Lyricis



Από την αρχή της οικονομικής κρίσης, ταινίες και ντοκυμαντέρ βομβαρδίζουν τον οικονομικό κόσμο και τα πολυάριθμα και ευκόλως επιτιθέμενα στραβά του. Αυτή τη φορά είναι η σειρά ενός μεγάλου ονόματος του κινηματογράφου, του Κώστα Γαβρά, να σχοληθεί με αυτό το θέμα στην ταινία Το Κεφάλαιο.

Ο σκηνοθέτης επέλεξε τον Γκαντ Ελμαλέχ για το ρόλο του Μαρκ Τουρνέιγ, ενός νεαρού τραπεζίτη που εκτοξεύεται στην κορυφή της ιεραρχίας λόγω της ασθένειας του αφενικού του και γίνεται ο στόχος της εκτελεστικής επιτροπής και των εκπροσώπων των μετόχων που προσπαθούν να τον αποκλείσουν από τον τόσο επικερδή κόσμο τους.

The world is mine

Όπως καταλάβατε, το σενάριο θυμίζει μαφιόζικη ταινία με μια μικρή μόνο διαφοροποίηση στα μέσα δράσης. Εδώ οι απειλές γίνονται με μεγάλους τραπεζικούς λογαριασμούς, με δικηγόρους και τοξικά οικονομικά προϊόντα που δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα όπλα του πολιτισμένου κόσμου. Η εγκληματική πλευρά, σε πρώτο βαθμό, δεν εμφανίζεται λοιπόν παρά μόνο στις συμπαθητικές αν και ανεπαρκώς προβεβλημένες φαντασιώσεις του Μαρκ. Αυτή η σύγκριση μπορεί να φανεί εξαιρετικά κυνική αλλά, αν ενδιαφερθούμε λίγο περισσότερο για το θέμα, απέχει πολύ από το να το γελοιοποιεί. Βέβαια, το θέμα είναι τόσο επίκαιρο σήμερα που είναι πολύ έυκολο να ασκήσουμε κριτική, αλλά η προσέγγιση του Κώστα Γαβρά επιφέρει πολλά έτσι κι αλλιώς.

Η σκηνοθεσία είναι δυναμική και δεν αφήνει νεκρό χρόνο, παρά την τεχνική φύση του θέματος και την πλήξη που θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι δολοπλοκίες γύρω από το χρήμα. Η μουσική είναι πολύ διακριτική, αναδεικνύοντας αποκαλυπτικούς διαλόγους. Εξάλλου, από αυτή την οπτική γωνία, ο δημιουργός κάνει χρήση και ίσως κατάχρηση σοκαριστικών φράσεων που υποτίθεται ότι υπονοούν πολλά και που είναι εύκολο να συγκρατήσει κανείς, όπως «πλουτίζω τους πλούσιους, φτωχαίνω τους φτωχούς, είμαι ένας φυσιολογικός τραπεζίτης» ή «το χρήμα είναι το αφεντικό, αν το υπηρετείς καλά, σου δίνει πολλά». Η ταινία είναι γεμάτη με τέτοιες φράσεις και αυτό το στοιχείο με τη συνέχη χρήση γίνεται λίγο υπερβολικό και ατονεί τη δύναμικότητα του θέματος, ενισχύοντας φράσεις που ηχούν σαν διαφημιστικά σλόγκαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου